Save the Best for Last 12

A/N here it is guys. Sorry sa super tagal na update. Okay na okay na ang anak ko. Salamat sa mga nag pray for her.

Maya woke up the next day feeling a little better.

“Lord, please help me get through this.” She whispered a short prayer.

She took a deep breath and said “okay Maya…let’s do this!

She got ready and asked Mang Lem to drive her to The Medical City. By 10 am, she’s already at the hospital’s lobby where she met Richard.

Richard approached her and hugged her tight. Wala na siyang nagawa dahil ang bilis ng naging kilos ni Richard.

“I’m so glad you’re here” he whispered.

“Am Ricky…?”

He sensed her discomfort. He pulled back and stared at her questioningly. Maya smiled. “Parang di kasi tama. We’re here to visit Stephanie. You shouldn’t be like that sa harap niya. Baka ma stress siya at maapektuhan ang bata. And please stop being sweet na. Okay? ”

“Maya di ko naman kaya yun…”

“Well atleast go back to how we were nung Hindi pa tayo. Okay? ”

Ricky sighed deeply and said… “I’ll try…”

“Okay. So shall we? Anong floor ba siya?”

“She’s on the 4th…”

They headed to Stephanie’s room. She was alone and sleeping when they entered the room. She looks so depressed. Namayat siya. Sobrang stressed. As Maya looks at her, naramdaman niyang tama ang naging desisyon nila ni Richard. Magaan ang loob niya. Wala siyang nararamdamang galit sa babaeng nakahiga sa kama.

“Kumusta siya? Ang baby?” Tanong ni Maya kay Richard.

“They’re fine na daw. Mas okay kesa kahapon. Pero kailangan pa rin i-monitor. Mahina si Stephanie eh. Sobrang bumagsak ang katawan niya. Siguro dahil sa stress… ” stated Richard.

“Sana makalabas na sila para mas ma relax naman si Stephanie.” Sagot ni Maya.

Hindi nila namalayan nag nagmulat na ng mata si Stephanie. “Ahm,,, Maya? Ikaw si Maya diba.”

Nagulat si Maya at napatingin kay Stephanie. “Oo. Ako nga. Kumusta na pakiramdam mo?” Tanong niya. Pero sa halip na sumagot ay tinitigan siya ni Stephanie. Tahimik lang na nakatingin din sa kanya si Maya.

Sa isip ni Stephanie, “mukha namang sincere yung concern niya…

“Maya, pasensiya ka na ha…hindi ko naman gustong manggulo pe-…” pinutol ni Maya ang pagsasalita ni Stephanie.

“Stephanie, okay na. Wag ka nang mag alala. Nag usap na kami ni Ricky. Wag ka na masyado mag isip. Baka kung mapaano pa kayo ng baby mo eh.”

“Maya ang bait bait mo talaga. Hindi dapat kayo nahihirapan ng ganito nang dahil sa’kin eh…sorry talaga…” umiiyak na si Stephanie.

” Ssshhhh… naku Please naman wag ka na umiyak . Ricky tumawag ka na ng nurse. Stephanie, wag mo na ko isipin pwede? Yung baby mo na lang muna ang isipin mo. Baka mapano siya kung mag iisip ka pa ng kung anu ano… wag kang mag alala.. tutulungan kita. Aalagaan ko kayo ng baby mo. Pwede rin naman tayong maging magkaibigan sa kabila ng lahat ng to. Hindi natin to pare pareho ginusto. Kailangan nating gawin kung ano ang tama.”

Tumigil sa pag iyak si Stephanie. Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ni Maya at sinabing “wag kang mag alala Maya. Gagawa ako ng paraan para kayo pa rin ni Richard ang magkatuluyan.”

“Ikaw talaga…wag mo na isipin yun. Ang kailangan nating gawin ngayon ay ipaalam sa parents mo na pananagutan na ni Ricky ang bata.”

===========================================

After a week sa hospital ay naiuwi na din si Stephanie. Naipaalam na nila sa parents nito na nagkasundo na sila ni Richard at pananagutan nito ang bata. Agad namang inayos ang kanilang kasal…

“Maya, pasensiya ka na talaga… sana mapatawad mo ako.” Sabi ni Stephanie habang nasa loob sila ng bridal car na maghahatid sa kanila sa simbahan kung saan naghihintay si Richard.

“Steph, maniwala ka hindi talaga ako galit. Oo masakit dahil mula pagkabata minahal ko na si Richard, pero natanggap ko na, na hindi kamibpara sa isa’t isa.. hindi ko naman kayang mahing masaya kung may batang mapapahamak.. alagaan mo si Richard. I’m sure you’ll still work out.”

“Grabe ka Maya! Ang bait mo talaga. Richard is really lucky to have you. Kayong dalawa ang bagay talaga. Wag kang mag alala gagawa ako ng paraan para kayo pa rin sa huli.”

“Ano ka ba? Wag ka na nga makulit diyan. Today is your wedding day…dapat masaya ka at hindi kung anu ano iniisip mo noh!”

……then the wedding ceremony went on…..

================≠===================

They were gathered at the reception venue when Richard approached Maya.

“Maya,….” he then gave her a peck in the cheek then hugged her. “This could have been us…” there was sadness in his eyes.

Maya almost cried sa statement ni Richard. “Ricky, please don’t make it any harder for us… bukod kay Stephanie, may anak kang dapat isipin at alagaan. I’ll be fine. We’ll be fine. I’ll always be here. As long as you want me to stay, I’ll always be your best friend.” She said with a sad mile.

“I love you so much Maya… ” with so much sadness in his eyes, he turned his back on her and walked towards the presidential table where Stephanie is seated.

Stephanie saw it all. Yung lungkot sa mata ni Richard. Yung sakit, yung regret… at nasasaktan siya pag nakikita niya si Richard na ganoon. Kung hindi lang dahil sa anak niya, hindi naman jiya gugustuhing makasal sa isang tao na hindi siya ang mahal. She promised herself na gagawa siya ng paraan para magkatuluyan pa rin ang dalawa. Mailabas niya lang ng matiwasay ang baby niya ay palalayain niya si Richard.

“Hey what are you thinking of?” Richard’s voice brought her back to the venue.

“Ahm.. Chard, I know how hard this is for the both of you. Please forgive me. I never meant to hurt you.”

“Steph, hindi ko din alam kung paano.. pero pagtulungan nating maging okay ang lahat sa atin after today. We’ll make it through Steph.” He smiled reassuringly.

Stephanie just smiled.

=======================================

She’s now on her last trimester. She’ll be due in two month’s time. Naging malakas naman silang mag-ina after ng wedding. Wala nang sakit na nararamdaman si Steph. Sabi rin ng OB niya na healthy na si baby.

Naging maalagang asawa si Stephanie kay Richard. Kahit na buntis siya ay inaasikaso pa rin niya ito. Ipinaghahanda ng pagkain, pati damit na isusuot para sa opisina. Gayundin naman si Richard, hindi niya hinahayaang ma stress si Stephanie. Palagi niyang ni re remind na uminom ng vitamins at ng milk inuuwian niya rin palagi ng fruits. They seem like a happy and in love couple.

tbc

8 thoughts on “Save the Best for Last 12

  1. This just too much right now esp kay Maya I’m feeling her right now ang sakit at ang bigat sana I the end sila pa rin they deserve to be together they deserve each other looking back what they went thru and sacrificed just to get where they at…I hope everything will be how it’s supoosed to be later…..hayyy!!!!!!!!!! Nakakadepressed talaga…

      • Sis slam mo naman tayong mga ADIK sobrang affected pag dating sa dalawang lovebirds nayan lalo na Kung may umeksena sa gitna this time si Stephanie pero medyo nicer version( LOL) di ko alam Kung maeembiyerna ako at sabay itapon siya sa kawalan oh maawa ako sa kanya di ko alam bahala na si “BATMAN” …..

Leave a comment